Pedagogika Montessori

W naszym przedszkolu pracujemy w oparciu o założenie Marii Montessori, że dziecko jest osobą samodzielną, odpowiedzialną za siebie i za świat. Rozwój zaś dokonuje się etapami i są to tzw. fazy wrażliwe, czyli czas kiedy dziecko jest szczególnie zainteresowane i chętne do poznania nowej umiejętności lub wiedzy.
Największe możliwości edukacyjne dziecka są wtedy, gdy wystąpi u niego zjawisko „polaryzacji uwagi”, czyli długotrwałej, pogłębionej koncentracji na danej czynności. Dziecko uczy się wtedy chętnie i szybko, bez wysiłku. Następstwem zjawiska polaryzacji uwagi jest „normalizacja”, czyli stan psychicznej równowagi i harmonii. Dziecko jest wtedy spokojne, opanowane, wrażliwe na otoczenie, wierzy w swoje możliwości, staje się odpowiedzialne za swoje czyny, coraz bardziej uniezależnia się od zewnętrznych wpływów. Normalizacja jest głównym celem rozwoju i wychowania dziecka.
Przedszkole, jak i dom, czyli miejsca najbliższe dziecku powinny być dostosowane do jego potrzeb. Przedmioty codziennego użytku dziecka powinny być w zasięgu jego oczu i rąk, a zarazem być bezpieczne. Regały i półki  ustawione w taki sposób, by dziecko mogło samodzielnie sięgać po pomoce. Cały materiał Montessori jest wyeksponowany w klasie i poukładany tematycznie. Dziecko  wybiera z czym chce w danej chwili pracować i jakie umiejętności rozwijać. Nauczyciel wspiera je, obserwuje,  i stwarza optymalne warunki do działania.
Pracę w znaczeniu Pedagogiki Montessori należy rozumieć jako taką aktywność dziecka, która ma charakter rozwojowy, poznawczy, kształcący i prowadzi do osiągnięcia konkretnego celu. Praca montessoriańska angażuje ręce, umysł i zmysły. W ten sposób dziecko rozwija swoją wyobraźnię, zbiera potrzebne doświadczenia. Abstrakcyjne pojęcia stają się jaśniejsze, a zdobywanie wiedzy jest radością.